In de nieuwste editie van het prachtige MIRROR MIRROR Magazine beantwoordt

plastisch chirurg Wouter van der Pot de vragen van hoofdredactrice Georgette Koning.

“Als je geen oog hebt voor esthetiek dan heb je in dit vak wel een probleem.”

Herinnert u zich uw eerste ingreep? “Niet direct, maar ik herinner me wel mijn eerste ooglidcorrectie. Spannend, omdat bij zo’n operatie de patiënt, die ik nog steeds heb, wakker is. Ik deed de operatie alleen en dat was zeker spannend.”

Wat vindt u het meest fascinerend aan uw vak? “Dat je een heel toetsbaar, meetbaar resultaat hebt. Datgene wat ik maak is me- teen inzichtelijk voor de patiënten via de spiegel én voor de omgeving. Als orthopedische chirurg maak je botten die goed moeten functioneren, dus daar meet je ook een bepaalde mate van succes aan af. Maar bij ons is het meteen zichtbaar en heeft de patiënt er meteen een mening over.

“Mensen twijfelen lang over een ingreep en op het moment dat ze besluiten het te gaan doen gaan ze serieus op zoek naar wie ze toevertrouwen om in hun gezonde lichaam te snijden. Er zit vaak veel twijfel bij patiënten. Bij borstvergrotingen zijn ze bijvoorbeeld bang dat het zo’n stereotiepe vergroting wordt met duidelijk zichtbare protheses. Als iemand mij vertrouwt en ik maak iets dat voldoet, dan is dat erg bevredigend. Dat is fascinerend aan mijn vak.”

Merkt u als plastisch chirurg dat het gebruik van injectables het nieuwe snijden is? Omdat mensen operaties langer uitstellen? “Ik doe meer facelifts en ooglidcorrecties dan ooit. Het is een misvatting te denken dat injectables het snijden vervangt. Stel iemand heeft echt een huidoverschot, dan is dat niet met fillers op te lossen. Er moet dan zoveel volume in een gezicht gespoten worden met als resultaat het klassieke pillow face; een opgeblazen gezicht. Dat staat heel raar. Die stereotype ‘plastic surgery gone wrong’ patiënten zijn te ver doorgeslagen met fillers en injectables. Dat komt niet door plastische chirurgie.”

Maken injectables de stap naar operaties makkelijker voor jonge mensen? “Jonge mensen met een beginnend klein walletje opereer ik niet snel. Maar met een filler valt dan wel iets doen. In die zin kun je in een vroeg stadium een operatie uitstellen. Maar het is absoluut niet een vervanging voor een operatie.”

Injectables zijn een relatief nieuw verschijnsel. Nooit eer- der lieten mensen zich zo veel behandelen aan hun uiterlijk. Wat zegt dit volgens u over de mensheid en de tijd? “Inge- wikkelde vraag. Vroeger spiegelden, vooral jonge vrouwen, zich aan een Cindy Crawford of Kim Basinger die op bladencovers stonden. ‘Wow wat een mooie vrouwen’, dachten ze. ‘Maar een different league.’ Nu spiegelen jonge vrouwen zich aan Instagram-vrouwen, dat hoeven niet eens beroemde vrouwen te zijn zoals de Kylie Jenners, maar mensen die ze een beetje kennen en die er door middel van filters mooi uitzien. Door de digitalisering komt een rolmodel via veel kanalen op je af, en daarmee ook een bepaald schoonheidsideaal wellicht.

“Er wordt wel gezegd dat het voldoen aan een schoonheidsideaal een hoge druk legt op jonge mensen. Wordt men ijdeler? We zijn altijd ijdel geweest. Misschien leggen mensen de lat voor zichzelf wel hoger dan vroeger.”

Wat zijn de positieve kanten aan de normalisering van het gebruik van injectables? En wat de kwalijke kanten? “Injectables zijn tegenwoordig altijd tijdelijk, de permanente fillers zijn er helemaal uit en dat is heel positief. De gevaren zijn best wel beperkt, als je tenminste naar een goede dokter gaat die weet wat te doen en wanneer te stoppen. Als arts moet je nooit meegaan in extreme verzoeken.

“Artsen moeten zich ervan bewust zijn dat jonge mensen beïnvloedbaar zijn en misschien wel een schoonheidsideaal nastreven dat niet helemaal realistisch is. De kwalijke kant is dat wat iemand op een foto met een filtertje doet, je in het gezicht met een fillertje kunt doen. Per geval moet je inschatten hoe reëel de wens is. Heeft deze persoon last van body dysmorphic disorder, ingebeelde lelijkheid?”

Op uw Instagram @woutervanderpot staan foto’s van voor en na ingrepen. Betekent dit dat er geen taboe meer rust op plastische chirurgie? “Ik beschouw mijn Instagram als een online portfolio waar te zien is wat mogelijk is. Ik heb passie voor mijn vak en veel klanten geven toestemming om met hun hele gezicht online te komen. Dat vind ik bewonderingswaardig en ik waardeer het enorm. In zekere mate rust er nog een taboe op plastische chirurgie, al wordt het wel steeds normaler. Vroeger werden mensen erop aan- gekeken ‘oh heb jij iets laten doen?’

“Mijn facelift-klanten, vaak vijftigers, zijn meestal heel normale dames die na de overgang een verslapping van de huid zien en een oplossing zoeken. Ze zien er ouder uit dan ze zich voelen, laten zich opereren en willen absoluut niet dat de hele wereld dat weet. Over het algemeen nemen vrouwen een facelift voor zichzelf en niet zo- als vroeger als statussymbool.”

Beschouwt u zichzelf als kunstenaar? “Dat is een groot woord. Maar het is absoluut een kunstzinnig vak. Als je geen oog hebt voor esthetiek dan heb je in dit vak wel een probleem. Als je niet hand- vaardig bent en niet een mooie tekening kan maken, of boetseren, of niets met vormgeving hebt, dan lijkt het me moeilijk om je binnen de plastische chirurgie staande de houden op een hoog niveau. Want als arts moet je uiteindelijk iets creëren wat er mooi uitziet. Je moet vooral natuurlijk de verwachtingen van de patiënt waar zien te maken, uiteindelijk binnen bepaalde grenzen, want er zijn heel veel kaders waarbinnen wij dingen met zijn allen mooi of niet mooi vinden. In zekere kun je zeggen dat ik een kunstzinnig vak heb en ben ik een kunstenaar, al klinkt het een beetje gek.”

Welke schoonheid uit de kunstgeschiedenis spreekt u aan? “Ik heb meer met hyperrealisme dan met abstracte kunst. Dus ik vind iets vooral mooi als het heel echt lijkt, mooi is geschilderd. Met moderne kunst heb ik minder.”

Heeft u zelf een ingreep gedaan of laten doen? Of behandelingen uitgevoerd bij naasten of vrienden? “Nee. Zou ik iets laten doen? Misschien wel. Als ik ergens mee zou zitten, waarom niet? Bij mijn vrouw heb ik nooit iets gedaan, ze is heel mooi. Bij vrienden zeker. Heel veel ooglidcorrecties. Bij vriendinnen: botoxje, fillertje. “Als je een persoonlijke band met iemand hebt moet je oppassen. Dan zou ik een collega zoeken die ik helemaal vertrouw. Maar ik heb wel veel ouders van goede vrienden geopereerd, facelifts. Vroeger vond ik dat spannender, nu makkelijker, dat heeft alles te maken met zelfvertrouwen.”

Hoe zal de plastische chirurgie zich ontwikkelen in de toekomst?

“Ik merk in mijn eigen praktijk dat het alleen maar drukker wordt. In de toekomst denk ik dat we naar een natuurlijk uiterlijk willen, in plaats van een artificieel uiterlijk met grote ronde borstprotheses. We werken steeds meer met eigen vetweefsel en krijgen steeds meer inzicht over de rol van vet bij veroudering. Ging het vroeger vooral over rimpels en de huid straktrekken, tegenwoordig zijn we steeds meer bezig met volume terugbrengen in het gezicht. Ook een trend zijn hybride behandelingen, bijvoorbeeld vetweefsels gecombineerd met protheses in de borsten. Dat vet komt dan van een plek waar een patiënt het niet wil. Met combinatiebehandelingen is veel te doen. Natural en health is iets wat heel erg centraal staat in de toekomst.”

https://www.mirror-mirror.nl