Plastisch chirurg kan heel veel bij borstkanker

Plastisch chirurg M. Huikeshoven van het Kennemer Gasthuis geeft in deze aflevering van de medische rubriek antwoord op de vraag wat de mogelijkheden zijn voor een borstreconstructie na borstkanker: “Gelukkig zijn er tegenwoordig verschillende mogelijkheden voor het herstel van de aangedane borst, waarbij de plastisch chirurg een breed arsenaal aan reconstructieve technieken te bieden heeft. Hierbij speelt naast de specifieke medische situatie ook de voorkeur van de vrouw een grote rol. is er voorkeur voor een directe amputatie (primair)? Of laat ze de reconstructie liever later doen (secundair)? Wil de vrouw liever een prothese of materiaal uit haar eigen lichaam, zoals buikvet?

Meteen na amputatie

Bij een directe reconstructie wordt meteen nadat de chirurg de borst heeft geamputeerd nog tijdens dezelfde operatie met de reconstructie gestart door de plastisch chirurg. In dat geval wordt een zogenaamde ‘huidsparende’ borstamputatie verricht, waarbij de chirurg de gehele borstklier, meestal inclusief tepel en tepelhof, verwijdert, maar de huid laat zitten. Daarna wordt er een prothese geplaatst onder de grote borstspier. Dit kan meteen een definitieve siliconenprothese zijn. Maar wanneer er bijvoorbeeld te weinig huid is, dan wordt er eerst een ’tissue-expander’ ingebracht. De tissue-expander is een ballonnetje dat telkens door de huis heen wordt aangeprikt en met water opgeblazen zodat het steeds groter wordt. Hierdoor rekken de huid en de borstspier op zodat het ballonnetje later, wanneer er voldoende ruimte is, door een definitieve siliconenprothese kan worden vervangen.

Tepel van huid

Na enige tijd wordt dan van een stuk huid van de borst een tepelknopje gemaakt, als laatste wordt daar omheen een tepelhof getatoeëerd. Zo’n directe borstreconstructie heeft veel voordelen. Het resultaat wordt vaak mooier, dan wanneer je het later laat doen. En vrouwen worden wakker uit de narcose met een ‘vulling;, zij zijn dus nooit ‘plat’ geweest. Probleem is wel dat het maar één moment kan, namelijk gelijk met de amputatie. Bij een secundaire borstreconstructie vindt de reconstructie pas in een later stadium plaats. Er zal dan bijna altijd eerst een expander geplaatst moeten worden om de huid en borstspier voldoende op te rekken om een prothese te kunnen plaatsen.

Eigen weefsel

Er is ook een borstreconstructie mogelijk waarbij alleen eigen weefsel van de vrouw wordt gebruikt, meestal is dat met buikvet en huid. (Dit wordt DIEP lap genoemd, wat staat voor betrokken bloedvaten: Deep Inferior Epigastric Perforator). Om van buikvet een borst te maken, worden de bloedvaten die het buikvet van bloed voorzien, opgezocht en vrijgemaakt. Vervolgens worden ze door de rechte buikspier heen vrij gelegd tot in de lies, waar ze worden doorgenomen. Ondertussen wordt achyer de grote borstspier een stuk ribkraakbeen verwijderd om daar andere bloedvaten bloot te leggen. Onder een microscoop worden de bloedvaten van het stuk buikvet aangesloten op de bloedvaten achter de grote borstspier waardoor het buikvet weer doorbloed wordt. Hierna wordt van het getransplanteerde buikvet en de huid een nieuwe borst gemaakt. op dezelfde manier als eerder beschreven worden tepel en tepelhof gemaakt. De buikwond wordt tenslotte gesloten en gehecht. Deze ingreep geeft een litteken op de onderbuik, vergelijkbaar met een buikwandcorrectie. Niet alleen bij borstamputatie maar ook bij een borstbesparende operatie kan de plastisch chirurg van waarde zijn. Bij een borstbesparende operatie wordt er altijd weefsel uit de borst verwijderd, waardoor er een vervorming in de borst kan ontstaan. De plastisch chirurg kan weefsel verplaatsen om de vorm van de borst te herstellen. Daar komt nog bij dat na borstbesparende operaties, bestraling zal moeten volgen. Bestraling zorgt vaak voor meer misvorming van het geopereerde gebied. Als er echter tijdens de eerste operatie goed doorbloed weefsel naar de bewuste plek wordt verplaatst, kan dit de vervorming verminderen en de vorm herstellen. Het voorkomen van misvormingen is erg belangrijk want het later opereren van een eenmaal bestraalde borst geeft veel risico op complicaties.

Om diezelfde reden is het verstandig om bij vrouwen met een grote cupmaat, na te vragen of ze al voordat ze hoorden dat ze kanker hadden, aan een borstverkleining dachten. Zo’n borstverkleining kan dan het beste tegelijk met de borstbesparende operatie worden uitgevoerd omdat dit na de bestraling eigenlijk niet goed meer mogelijk is.

Gelijke borsten

na reconstructie van de aangedane borst kan ook de gezonde borst desgewenst aangepast worden aan de nieuwe situatie. Meestal betreft het een borstverkleining of borstlift om zo twee gelijke borsten te krijgen. Aan het einde van het gehele behandeltraject hopen we dat de reconstructie helpt om het zelfvertrouwen en gevoel van vrouw zijn te herstellen en een bijdrage levert in toename van kwaliteit van leven van de vele vrouwen die met borstkanker te maken krijgen.”

Bekijk hier het hele artikel van dr. Menno Huikeshoven over ‘borstreconstructie met eigen vet’.

Bron: Anneke Wijsman, IJmuider Courant